Als je naaste kanker heeft…dan heeft dat een grote impact op het hele gezinssysteem en andere dierbare naasten. Rondom degene met kanker is vaak een cirkel van direct betrokken naasten: ouders, broers/zussen, partner, kinderen en naaste vrienden. Ook op hen en hun relatie heeft de kanker zijn unieke weerslag. Zo bleek bijvoorbeeld uit een artikel op Stichting Diagnose Kanker dat partners van kankerpatiënten vaker ook zelf met klachten bij de arts terecht komen. Waar of wat raakt de kanker in jou als naaste, als partner?
In dit artikel leg ik de focus op wat kanker betekent voor de partner van, vanuit een systemisch perspectief. Als ervaringsdeskundige deel ik hier mijn persoonlijke en professionele ervaring, als ook de ervaringen van andere experts op het gebied van familieopstellingen met ziekten.
Kanker vanuit een systemisch perspectief bezien…
In zijn boek ‘Bondgenoot’ beschrijft Henk Fransen hoe kanker ons raakt in het gevoeligste deel van ons lichaam. In het orgaan dat het grootste talent in zich draagt om de taak te realiseren waarvoor de betreffende persoon op aarde is gekomen. Ons lichaam is een systeem, net als het gezin waarin we geboren zijn. Vanuit het opstellingenwerk bezien treft kanker de gevoeligste persoon uit het systeem en resoneert de kanker mogelijk met onuitgesproken gebeurtenissen uit het familiesysteem van oorsprong. Daarmee onderschrijf ik de visie van Stephan Hausner dat ziekte onbewust een poging is, van het kind in ons, om balans te brengen in het systeem van herkomst.
Zoals Stephan verder aangeeft speelt de partner geen directe rol in het ontstaan van een ongeneeslijke ziekte. Toch is het waarschijnlijk dat de ziekte systemisch gezien ook ´past´ in het levenspatroon van de partner. In de zin dat de situatie ook ook voor hen een diepere boodschap heeft, gerelateerd aan zijn/haar eigen familiesysteem van herkomst. Met familieopstellingen is deze diepere boodschap, die tot nu toe nog afgedekt was, te ont-dekken, waardoor zijn/haar levensstroom weer vrijer kan stromen.
Mijn persoonlijke verhaal als voorbeeld
16 jaar geleden overleed mijn toenmalige partner aan kanker. Hoewel ik op dat moment nog helemaal niet bekend was in dit veld, heb ik altijd gezegd ‘ik heb dit niet voor niets meegemaakt, ik heb hier iets mee te doen.’ Het was als een soort mantra in mijn hoofd na zijn overlijden. Passend bij hoe ik in de 3 jaar van zijn ziekte steeds voor hem had gezorgd, had ik nu sterk het gevoel dat ik mijn ervaring moest omzetten in hulp voor anderen die in eenzelfde soort situatie zaten als patiënt of als naaste.
Het universum werkte mee en zo kwamen er verschillende mogelijkheden op mijn pad om als zorgprofessional te gaan werken in dit veld. Maar steeds was daar de aarzeling, de terugtrekkende beweging en deed ik het uiteindelijk niet, ondanks de regelmatig terugkerende mantra in mijn hoofd. Ik begreep het niet, zag alleen hoe dit patroon zich herhaalde…
Tot ik me realiseerde dat ik vanaf het begin van deze mantra bezig was geweest naar buiten toe iets te manifesteren, zonder dat ikzelf ten diepste had waargenomen wat deze situatie aan mijzelf wilde laten zien. Dat was het moment dat ik mezelf de vraag stelde: ‘wat wil zich nog aan mij tonen rondom deze situatie? Wat heb ikzelf nog te zien, voordat ik iets kan betekenen voor anderen in deze situatie, als dat al passend is?’
Na jaren met opstellingen gewerkt te hebben als vraagsteller, representant en begeleider besefte ik me met enige verwondering dat ik eigenlijk nooit expliciet naar dit thema had gekeken in een opstelling. Mijn nieuwsgierigheid groeide uit tot een ‘ik wil het weten’. Ik was vastberaden en wilde weten wat de ziekte en het verlies van mijn eerste partner mij nog te vertellen had en hoe het me misschien in het hier en nu nog steeds bepaalde.
‘We kiezen partners, vanwege hun potentie de systemische balans te herstellen’
~ Stephan Hausner
Een opstelling bij een collega en een tweede opstelling tijdens een nascholingsweekend van Stephan Hausner laten de muntjes vallen. Zoals Stephan het treffend verwoord: ‘het kiezen van een partner die niet kan blijven past eigenlijk altijd binnen het patroon en de verstrikking in het eigen familiesysteem van herkomst. We kiezen de relaties, de partners, waarbij we de potentie voelen om onopgeloste zaken in het familiesysteem op te lossen.’
De mantra in mijn hoofd ´ik heb dit niet voor niks meegemaakt, ik moet hier iets mee.´ krijgt daarmee een andere klank en betekenis. Ik kan voelen hoe deze ervaring met hem, met zijn ziekte en zijn sterven, me in het hier en nu, 16 jaar later, alsnog helpt een patroon in mijn eigen familiegeschiedenis te doorbreken en mijn eigen plaats in te nemen in mijn gezin van herkomst.
‘Het is het erkennen van ons eigen verlangen naar de dood,
dat ons de mogelijkheid biedt om de volle verbinding met het leven aan te gaan.’
Het gaat niet om het verhaal, dat is slechts afleiding. Het gaat om het echt doorvoelen van de boodschap die zijn ziekte voor mij had. Om het werkelijk waarnemen en erkennen dat er, niet alleen bij hem, maar ook in mij dus iets is dat niet helemaal wil leven, niet voluit voor het leven kiest. Dat nu alsnog helemaal te voelen… dat wij elkaar hebben uitgekozen om de potentie die we in elkaar voelde om iets te helen in ons beider systeem, geeft rust. Het brengt me opnieuw in verbinding met mijn eigen levensstroom en laat deze vrijer stromen. Het doet niks af aan de liefde die we voor elkaar hebben gevoeld. Het dwingt me wel verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven
En laat ik eerlijk zijn. Ja ik kan dit echt voelen en… er is ook dat stemmetje in mij dat het ‘niet zo ok’ vindt om dat te erkennen, laat staan om het hier zo op te schrijven. Logisch, het is niet persé wat mensen willen horen en ook niet persé hoe we onszelf in deze maatschappij willen laten zien naar buiten. Het is wel de bereidheid, die nodig is om verantwoordelijkheid te kunnen nemen voor ons leven en om werkelijk iets bij te kunnen dragen.
Dikwijls kreeg ik lovende woorden. Mensen vonden het knap en bijzonder dat ik bij mijn geliefde was gebleven tot aan zijn sterven. Voor mij was er geen andere keus was mijn steevaste antwoord.
Toch… Als ik het over mocht doen, zou ik het met wat ik nu weet, misschien toch anders doen. Zoals ik het nu zie zou ik meer stilstaan en aandacht hebben voor wat zijn ziek zijn in mij raakt, omdat ik er inmiddels van overtuigd ben, dat ik daarmee niet alleen mezelf maar ook hem zou helpen.
´In freeing yourself, you will be helping others´
~ uit: Solomon Speaks on Reconnecting your Life
Waar of wat raakt de kanker in jou als naaste, als partner van iemand met kanker?
Misschien ben jij zelf een partner van iemand met kanker of ben je dat geweest en ben je op enige wijze geraakt door mijn bespiegelingen over dit onderwerp. En, misschien wil je zelf dieper kijken naar waar deze gebeurtenis mee resoneert in de onderstroom van jouw leven en familiegeschiedenis, of misschien heb je een hele andere vraag.
Graag ontmoet ik je, dus neem gerust contact met me op voor een telefonisch kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen naar je vraag, of ik iets voor je kan betekenen en welke vorm dan het beste bij jou en jouw vraag past.
Stefanie Bussing begeleidt individuele opstellingssessies en workshops familieopstellingen, waaronder ook workshops specifiek over dit onderwerp onder de titel: Dagworkshop: Als je naaste kanker heeft… Tijdens deze workshop kijken we eerst met behulp van een meditatie en oefening naar wat de ziekte bij jou als naaste raakt. Welke gevoelens en emoties worden er aangeraakt? Om gedurende de rest van de workshop via het systemisch veld waar te nemen wat de diepere betekenis hiervan voor jou in het hier en nu is en hoe dit eventueel verbonden is met de geschiedenis van jouw familiesysteem.
Kijk voor de eerstvolgende workshop in de agenda.
Hartegroet,
Stefanie
W. http://www.beallyoucanbe.nl – M. stefanie@beallyoucanbe.nl – T. 06 48 10 27 16
Stefanie Bussing is de vrouw achter Counselingpraktijk ‘Be all you can Be’. Zij begeleidt mensen in vragen rondom Leven Met Kanker en in vragen rondom Vrouw Zijn en het Leven van je Roeping.
Haar uitgangspunt is een vitaal leven, waarin je je volledige potentieel benut en leeft. In haar begeleiding is bewustwording een sleutel. Zij helpt mensen bij het vinden van een nieuw perspectief in situaties waarin zij zich uit het lood geslagen voelen. De ervaring leert dat dit helpt bij het hervinden van de innerlijke kracht en balans en dat daardoor nieuwe mogelijkheden ontstaan.
In haar werk maakt zij onder meer gebruik van het systemisch werk van Bert Hellinger (opstellingen), The Reconnection® & Reconnective Healing®, teachings van o.a. Eckhart Tolle en Adyashanti en bovenal uit het leven zelf.
Partner Academie voor Opstellingen
Aangesloten bij Bewust Haarlem
Bespiegelingen voor een Nieuw Perspectief 
Heel mooi, Stefanie, om jouw verhaal te lezen, en de verbreding van je werk te zien van het werken met mensen die zelf kanker hebben, naar het werken met de naasten van mensen die kanker hebben.
dank je Mia voor je reactie
Ik geniet van je schrijven; zo to the point!
Dank je wel Lian! Dankbaar voor mijn eigen lessen en dat ik op deze manier en via het systemisch werk mensen kan raken in een ander perspectief